Flashback

Afgelopen week waren we de gelukspoppetjes aan het verhuizen in een nieuw rekje. Plastic bakjes aan het rek geplakt zodat de kleine zakjes ook een plaatsje hadden, alle gelukspoppetjes omgepakt naar kleinere hoeveelheden en volle dozen erachter. Ondertussen groeide mijn onderbuik gevoel steeds meer. Waar kende ik dat gevoel toch van? En zo tegen het einde van de middag viel het kwartje. De iets oudere onder ons zullen het misschien ook kennen. Kreeg je van je moeder een kwartje om snoep te gaan kopen (ja, zo oud ben ik al............  ;) ) Dan ging je naar de snoepwinkel waar ze bakken vol met snoepjes hadden. Schuimblokken, snoeppapier, toverballen, dropsleutels en noem maar op. En dan stond je daar te tutten en te draaien, keuzes keuzes, zooo moeilijk! En een geur die daar hing, heerlijk! Heel indrukwekkend was de dame die in de winkel stond. Ze staat nog op mijn netvlies gebrand. Het was een dame zo van rond de 50, tonnetje rond, schort voor, haar grijze haren in een vlecht op haar hoofd en altijd met een stuk sigaar in haar mondhoek. Mijn gevoel was amper ontleed of er kwam een klant binnen. Stevende recht op het rekje af en zei: "Oh ik dacht dat het snoepjes waren...".  Voor de zekerheid voelde ik toch even in mijn mondhoek.

Groetjes,

Karin